Het blijft me diep raken,
ik ween elke keer,
als blijkt dat
de vriendschap bekoelde.
Ik weet dat mijn aandeel
een zekerheid is,
dat ik vreemd deed,
door wat ik toen voelde.
Nu is er dat knagen,
ik had moeten zwijgen
of anders reageren.
Maar was dat een optie?
het was wat het was
in die tijd
moeilijk om te negeren.
Ik hoop voor mezelf
dat het wenen snel stopt.
Dat de tijd het gemis
zal verzachten.
En dat ik een volgende
kans niet verknoei
door opnieuw
heel erg veel te verwachten
Mieke Van Looy 
Weinig is vanzelfsprekend
het is met mensen
niet zo dat wat we
als vanzelfsprekend verwachten
verloopt zoals de dagen die volgen na de nachten
handelingen kunnen de toekomst versmachten
de sterkste gedachte
kan de smart
van het gebeurde nooit verzachten
Pijnlijk mooi, Mieke!
Lenjef
LikeLike
⭐️
LikeLike
Fijn.
LikeLike