Terwijl ik dit schrijf, ben ik al lang terug uit Lissabon en zit in ons heerlijk warme België op mijn terras te genieten van de zon. Met Lisboa on my mind. Nagenieten noemen ze dat. Van alle moois dat we daar beleefden. Geniet je graag mee? Ik deel hieronder de 8 highlights. Here we go!
En hop, het vliegtuig op
Op maandag 9 april 2018, heel vroeg in de ochtend, vertrokken mijn lief en ik richting Lissabon. De stad van de passie en de fado. Ik wou eens naar ‘iets warms’ in de paasvakantie en had in januari beslist dat dat Portugal zou zijn. Want daar is het altijd een aangename 20° à 25° in die periode. Behalve dit jaar, wat had je gedacht? De aangename temperatuur lieten we thuis, en ruilden hem in voor een magere 14°, met ten gepaste tijde een fikse regenbui.
-
Rua de Miscericordia, room Olivia
Maar wat we vonden, steeg boven het weer uit. De AirBnB waar we logeerden, was meteen een schot in de roos. Onze verblijfplaats bevond zich in Rua da Miscericordia, op de scheiding van 2 belangrijke wijken: Chiado en Bairro Alto, wat ons de gelegenheid gaf om in een mum van tijd een fantastisch stuk Lissabon te kunnen verkennen.
Antonio, our friendly host, is een Italiaan die sinds een 3-tal jaar in Lissabon woont. Hij heeft in zijn appartement -dat ondergebracht is in een statig oud gebouw- een kunstsalon met een wisselende aankleding van contemporary art en mooie interieurstukken. Wij logeerden er in de smaragdgroene kamer Olivia. Antonio nam de tijd om ons op een stadsplan de zaken aan te duiden waarvan hij vond dat we die moesten gezien of geproefd hebben. Het lijstje dat ik van te voren maakte, pasten we met veel plezier aan aan de tips van een ‘nieuwe local’ met smaak.
Zo kwam het, dat het eerste restaurantje waar we aten, meteen een schot in de roos was: Madame Petisca, een verborgen parel. Knap interieur, een uitzicht over het dak van Lissabon en bovenal een heerlijke keuken voor een spotprijs.
-
Food & fado in Bairro Alto
Omdat we van muziek, passie en authenticiteit houden, mochten we Portugal niet verlaten zonder te eten met bijpassende fado. We kozen één van de vele restaurantjes die de Bairro Alto rijk is uit. We kregen er eerlijk eten (de voor daar typische bacalhau)
en het was erg gezellig. Tot de kokin (een omaatje van om en bij de 65) van achter haar fornuis uitkwam, haar schort uitdeed, vlak voor ons tegen de muur kwam staan, en aarzelend haar levenslied begon te verkondigen. Toen ze een warm aanmoedigend applaus ontving, won ze aan zelfvertrouwen. Wat ze vervolgens ten berde bracht, is in woorden niet uit te drukken. Zo eerlijk, zo puur. Ze liet ons rechtstreeks in haar hart kijken en we konden niet anders dan haar graag zien en met haar meeleven.
-
Alfama & I: A love affair
Het gedeelte van de stad waar ik mijn hart verloor, ligt een stukje verder. De Alfama wijk, waar de fado geboren werd.
Ondanks het feit dat het bijna de godganse dag regende toen we deze wijk bezochten, werd ik toch betoverd door de magie. De wirwar aan kleine straatjes die bulken van de echtheid en de verhalen, de was die zo typisch voor zuiderse landen her en der uit de ramen hangt… Het voert me in mijn fantasie terug naar tijden van passie en verzuchtingen en ik hoor als vanzelf de weemoedige klanken van de fado door de straten weerklinken: Het hartstochtelijk bezweren van de miserie van alledag die je recht in je buik grijpt en je zo meesleurt in de leefwereld van de zanger. We aten in deze wijk héél lekker bij Alfama Too. -
Prinses van Fronteira
In mijn overmoed tijdens het vooraf plannen, stond een bezoek aan Sintra en zijn beroemde palácios op mijn lijstje. Al toen Antonio ons op zijn stadsplan alle must sees toonde, had ik het vermoeden dat dat niet zou lukken. We zouden te veel tijd verliezen aan onderweg zijn. Dus wisselden we dit plan in voor een beter: Een bezoek aan Fronteira e Alorna, een prachtig kasteel dat wat minder bekend is bij het grote publiek. Het bleek een niet-teleurstellende beslissing. Prachtige carrelage, een mooi onderhouden tuin, en daarbovenop een alternatief zicht over Lissabon. Het kasteel is een 20-tal minuten buiten de stad gelegen en niet bereikbaar met het openbaar vervoer, maar dankzij Uber konden we er op een betaalbare en vlotte manier geraken. Het Uber-netwerk is in deze regio overigens heel goed uitgebouwd.
-
De tram of 10000 stappen?
Wie de 10000-stappen challenge wil aangaan, kan ik een bezoek aan deze prachtige stad dubbel en dik aanraden. Wij deden er elke dag minstens 15000, volgens mijn gsm. En véél bergop en bergaf, echt een complete workout :-). Als het stappen je teveel wordt, is een ritje met de typische trams die je hier overal ziet rijden een leuke afwisseling.
-
Straatfotografie
Die workout, die heb je hier wel nodig. Het gebak is echt óverheerlijk! Aan de overkant van onze AirBnB was een authentieke Pasteleria, waar ze naast de typische Pasteis de Belem nog tal van andere lekkernijen hebben. Ik at er het heerlijkste gebakje ever. (en vergat de naam ervan te vragen 😦 ).
Ook mijn andere passie kwam hier ruim aan bod: straatfotografie. Het gonst hier van de kleurrijke personen en geweldige straatbeelden. Het scherpt de creativiteit en de verbeelding aan. Wat duidelijk op de muren, afbraakpanden, elektriciteitskasten en zelfs de trams merkbaar is. Street art is hier geen loos begrip. -
Street art
Voor een street art liefhebber is Lisboa een waar paradijs. Overal (maar echt ó.v.e.r.a.l) zijn hier grafitti en muurschilderingen te zien. Mooie, minder mooie, onwaarschijnlijk mooie, … Telkens op zijn minst kleurrijk. Het geeft de stad een rock’n’roll toets bovenop de fado.
-
XL-Factory en thé view
Op aanraden van Antonio, bezochten we LX-Factory, een verlaten bedrijvencomplex dat jarenlang leeg stond. Nu herbergt het een ‘creatief eiland’ aan trendy cafeetjes, hippe winkels, muziek en kunst. Een aantal ambachtsmensen en juweliers hebben er ook hun atelier. Vanop de rooftop heb je hier een fantastisch uitzicht op onder meer de Ponte 25 de Abril
Om af te ronden
Lissabon is, net zoals de meeste mooie plekken op aarde, niet in 8 punten samen te vatten. Ik fotografeer als een japanner (klik, klik, klik), dus heb hartverscheurende keuzes moeten maken uit de vele beelden. Er zijn nog zoveel interessante plekken en must sees die hier niet vernoemd worden omdat ik ervoor koos om ze niet aan te halen of omdat ik ze zelf niet ken of zag. Eén ding is echter zeker: Lisboa is meer dan de moeite waard. Wij hebben er alvast van genoten. En we komen nog eens terug. Niet in het minst om mijn kennis van het Portugees weer boven te halen. Por Favor. Obrigada.
En hop, het vliegtuig weer op
Liefs
Mieke
x
Mieke Van Looy 
Test
LikeLike