Ik vertrouwde
jouw beeld van mij.
Omdat ik mezelf
niet graag zag
Ik leende je ogen,
dacht dat
ze me sterkten
omdat ik jouw visie
wel mag.
Ik laafde onzeker
mijn onzekerheid,
aan jouw woorden.
Ze leken zo warm.
Ik dacht dat ik rijk was,
Door jou zo geliefd.
Helaas bleek
de betekenis arm.
De zweem van illusie
ontrafeld,
verdwenen,
ontkracht
en
ontnomen,
ver weg.
Ik heb nu mezelf
weer
in handen genomen
Moet zien door
míjn ogen
Botweg.
Mieke Van Looy 
😊 Zelfinzicht
LikeLike
Een gedicht dat voor heel wat mensen een verrijking zou kunnen zijn. Je bekijken door je eigen ogen.
Aum Shanthi
LikeLike