Er zijn veel vormen van schoonheid. Wikipedia verzamelde een paar opinies van bekende filosofen wat dat betreft. Er zijn wel wat universele kenmerken die voor iedereen min of meer hetzelfde zijn, maar verder gaat de stelling ‘Beauty is in the Eye of the Beholder’ vaak op.

Vandaag richt ik graag mijn aandacht op de Schoonheid van het Onvertelde Verhaal. Het beeldvertellen van een interpretatie van de Werkelijkheid die puur gevoelsmatig is, zonder kennis van wat precies gebeurde. Bij beelden van verlatenheid, rijzen er veel vragen op. Wat is er met dit -misschien initieel ook succesverhaal- gebeurd? Op welk moment verlieten de bewoners hun omgeving? Wat speelde zich toen af?

Met in het achterhoofd kindergejoel van kleintjes die achter een bal aanhollen en door hun papa of mama in de lucht getild worden, vraag ik het me vaak af als ik met verlaten panden of omgevingen geconfronteerd word. En ik vermoed dat ik daar niet alleen in ben.

-De titel van deze blogpost leende ik van Queen – The Show must go on–

Empty spaces

What are we living for

Abandoned places

Another Mindless Crime

Hold the Line

The Show must go on